HSP & Werk

Werk vinden is tegenwoordig iets heel anders dan het vroeger was. Waar je een eeuw geleden klakkeloos de baan van je vader over nam, of als vrouw naar de huishoudschool ging en de kinderen verzorgde, worden we nu overspoeld met keuzes van opleidingen - die in een hoop gevallen niet eens direct tot werk leiden. 

Omdat ik véél dingen interessant en leuk vond, en toch uiteindelijk een keuze moest maken, ben ik terecht gekomen bij muziektherapie. Dan kon ik én muziek maken én met mensen werken. Maar na het behalen van mijn diploma bleek er helemaal geen werk te zijn, of althans, genoeg werk, maar geen banen. Dit leverde een lange zoektocht op, die voor mij als HSP'er een grote uitdaging was.

HSP'er zijn betekent voor mij vooral dat ik rekening moet houden met de werking van mijn systeem. Met mijn systeem bedoel ik mijn zenuwstelsel, de manier waarop ik prikkels verwerk. Jarenlang heb ik geprobeerd mee te komen met het ritme en de verwachtingen van de heersende maatschappij. Efficiëntie, veel werken, financiële status, altijd maar druk en belangrijk willen zijn. de overtuiging dat je hard moet werken om geld te verdienen. Keer op keer liep ik tegen mezelf aan en werd ik boos op mezelf dat ik het niet aankon, terwijl anderen moeiteloos vijf dagen leken te werken. Ik faalde continu voor mijn gevoel, want het lukte me niet om mee te komen. Ik kwam steeds in situaties terecht waar er veel te veel van me gevraagd werd, waardoor ik steeds weer overprikkeld raakte, stress opbouwde in mijn lijf, mijn werk niet meer goed kon doen en uiteindelijk ontslag nam en naar iets anders op zoek ging. Ik heb gewerkt in de horeca, winkels en detailhandel, een chocolaterie, twee bakkerijen, de afwas, de psychiatrie, de kinderopvang, als schoonmaakster, ik heb werkelijk van alles geprobeerd. En ik doe mijn werk altijd met precisie, plezier en overgave: als ik iets doe, doe ik het goed. Er is nog nooit een werkgever ontevreden geweest over mijn diensten. Nee, dat was het probleem niet: ik liep zelf weg, omdat ik het niet kon volhouden en stress ervoer. Ik ben niet goed in één ding doen. Ik wil van alles doen, creëren, leren, ontdekken. Ik wil overal mijn licht verspreiden en ik ben ongelofelijk nieuwsgierig.  

Op zich is dat natuurlijk een leuke eigenschap, maar het houdt ook in dat ik altijd op zoek ben naar nieuwe prikkels. Ik geniet namelijk ontzettend van fijne prikkels. Als HSP'er mis ik een soort prikkelfilter in mijn hersenen, en dat is soms handig en soms onhandig. Als ik werk voor een baas en op een bepaalde tijd aanwezig moet zijn, betekent dat dat ik de ene dag beter zal presteren dan de andere. Twee dagen achter elkaar werken is een ramp voor mij. De eerste dag lukt het, en daarna heb ik iets langer dan de gewerkte tijd nodig, om het te verwerken - maar gezien ik dag twee weer moet klaarstaan, sta ik dan vooral klungelig te overleven. Sociaal contact is dan lastiger voor me, want ik ben hartstikke overprikkeld. 

Wat ik dan nodig heb is rust: net zo lang tot ik mijn lijf weer voel. Eerst voel ik dan pijn en ongemak in mijn hele lijf. Alles staat op scherp en is overspannen. Als ik daarbij kan blijven voor een paar uur wordt het vaak rustiger. En als ik dan in de gelegenheid ben voor nog een dag vrij... YES! Dan voel ik mijn voeten, geniet ik weer van prikkels en kan ik weer leven - want zo voelt het: meestal ben ik aan het overleven.  

Een grote ontdekking was het werken als zzp'er. Dit haalde de stress weg van iemand die regeert over mijn leven en zorgde ervoor dat ik zelf mijn week kon indelen. Ik zorgde voor genoeg pauze en vrije tijd om bij te komen. Zo kon ik rustig mijn prikkels verwerken en de rest van de tijd kwaliteit bieden op mijn werk. Maar als zzp'er ben je natuurlijk wel altijd bezig met je bedrijf, met klanten trekken en netwerken. Soms komen er opdrachten die minder leuk zijn, maar al met al... voelt alles altijd als mijn keuze. Ik kan zorgeloos nee zeggen en kies bewust om wel of niet te gaan werken. Wat een vrijheid geeft dat! 

Nog steeds blijft het een zoektocht naar wat echt past bij mij als HSPZZP'er, welk werk me energie geeft of liever... Hoe ik kan creëren en er ook financiële middelen voor terug kan krijgen. Als je energie geeft, in de vorm van een talent of vaardigheid, is het mooi als je ook energie terugkrijgt, in de vorm van een dienst of een financieel middel. Want iedereen moet rondkomen, ook met de energie en het systeem dat je gegeven is. Maar volgens mij vinden de mensen die vijf dagen ploeteren het ook niet erg om het wat rustiger aan te doen.

Dus kunnen we niet een beetje meer yin allemaal?